Dlaczego konkursy w restauracji muszą być zgodne z prawem?

Konkurs organizowany w restauracji stanowi atrakcyjną formę promocji i przyciągania klientów, jednak musi być w pełni zgodny z przepisami. Polskie prawo przewiduje jasne rozróżnienie pomiędzy konkursem legalnym a loterią, która wymaga odpowiedniego zezwolenia według ustawy antyhazardowej. Brak znajomości tych regulacji może skutkować poważnymi sankcjami finansowymi oraz utratą zaufania klientów.

Dla lokali gastronomicznych promocje związane z konkursem to skuteczny sposób na budowanie relacji z gośćmi. Ważne jest jednak, aby mechanizm akcji był przejrzysty i zgodny z wymogami prawa. Informacje o zasadach powinny być dostępne dla każdego uczestnika, a wybór zwycięzcy musi opierać się na jasno określonych kryteriach.

Niewłaściwie przygotowany konkurs bywa traktowany jako gra hazardowa, jeśli rozstrzygnięcie zależy wyłącznie od przypadku. Ustawa antyhazardowa wskazuje jednoznacznie, że takie działania mogą być przeprowadzone tylko po uzyskaniu zgody i odprowadzeniu podatku od gier.

Czym różni się legalny konkurs od loterii?

Legalny konkurs opiera się na wiedzy, zręczności lub kreatywności uczestników. W tego typu działaniach zwycięża osoba, która najlepiej spełni określone warunki. Z kolei loteria to forma promocji, w której wygrana zależy wyłącznie od losowania, a udział uczestników nie wpływa na końcowy wynik.

Na gruncie prawa konkurs uznaje się za legalny, gdy ocena jest subiektywna lub merytoryczna, np. udział w quizie, wykonanie zadania kulinarnego lub dodanie recenzji restauracji. Dzięki temu zwycięzców wybiera organizator na podstawie jakości zgłoszeń, a nie przypadku.

Jeśli restauracja zdecyduje się na element losowania, wówczas dochodzi do organizacji loterii promocyjnej, która zgodnie z ustawą wymaga zezwolenia oraz rozliczenia podatkowego. Brak dopełnienia formalności grozi sankcjami i wysokimi karami.

Jakie przepisy określa ustawa antyhazardowa w gastronomii?

Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. 2009 nr 201 poz. 1540) klasyfikuje gry losowe, w tym loterie promocyjne, jako działalność wymagającą zezwolenia Ministerstwa Finansów. Z tego względu konkursy restauracyjne muszą być organizowane w taki sposób, aby unikać elementów losowego rozstrzygania.

Każdy przypadek, w którym nagroda zostaje przyznana losowo spośród uczestników, mieści się w kategorii loterii promocyjnej. Organizator zobowiązany jest wtedy złożyć wniosek i uiścić opłatę w wysokości 10% wartości puli nagród. Dodatkowo uczestników obowiązuje regulamin zgodny z wymogami prawno-podatkowymi.

Restauracje, które prowadzą konkursy angażujące kreatywność klientów, np. zdjęcia potraw lub odpowiedzi na pytania, działają zgodnie z prawem i nie wchodzą w obszar regulowany przez ustawę antyhazardową. To rozwiązanie jest najczęściej wybierane przez lokale gastronomiczne, które chcą uniknąć formalnych procedur.

Jak krok po kroku zorganizować konkurs zgodny z prawem?

Aby przygotować konkurs zgodny z obowiązującymi regulacjami, należy przejść przez kilka etapów:

1. Określić formę rywalizacji. Quiz, kreatywne zadanie lub konkurs fotograficzny.
2. Przygotować regulamin. Powinien zawierać zasady wyboru zwycięzców, kryteria uczestnictwa, opis nagród, czas trwania konkursu i informacje o przetwarzaniu danych osobowych.
3. Sprawdzić kryteria zwycięstwa. Wybór zwycięzcy nie może opierać się na losowaniu.
4. Zaplanować promocję akcji w kanałach komunikacji: w lokalu, mediach społecznościowych, newsletterze.
5. Rozliczyć podatek dochodowy w przypadku nagród przekraczających określone limity.

Poprawnie przygotowany regulamin daje bezpieczeństwo organizatorowi i uczestnikom. Przejrzystość zasad ogranicza ryzyko reklamacji i buduje pozytywny wizerunek restauracji jako podmiotu dbającego o prawo i etykę w komunikacji marketingowej.

Czego unikać w organizacji konkursów restauracyjnych?

Podczas przygotowania konkursu warto wystrzegać się elementów, które mogą spowodować, że cała akcja zostanie zakwalifikowana jako loteria. Najczęściej popełniane błędy to:

• stosowanie losowania zwycięzców,
• brak regulaminu dostępnego dla uczestników,
• nagrody o bardzo wysokiej wartości bez wcześniejszego uregulowania podatku,
• niejednoznaczne kryteria wyboru,
• kopiowanie wzorców z innych konkursów bez weryfikacji zgodności z prawem.

Takie elementy mogą skutkować problemami prawnymi oraz negatywnymi opiniami klientów. Uczestnicy konkursu mają prawo oczekiwać przejrzystości, dlatego regulamin i mechanizm oceny powinny być zrozumiałe.

Jakie korzyści daje legalny konkurs restauracji?

Konkurs zorganizowany zgodnie z przepisami prawa daje restauracji przewagę konkurencyjną i pozwala budować długoterminowe relacje z klientami. Transparentne zasady budują zaufanie i wpływają pozytywnie na wizerunek marki.

Według badań konsumenckich klienci częściej angażują się w akcje, których zasady są proste i czytelne. Konkurs zgodny z prawem sprawia, że uczestnicy chętnie biorą udział i rekomendują lokal innym. To forma promocji, która wzmacnia lojalność oraz zwiększa rozpoznawalność restauracji.

Dodatkowym atutem jest możliwość zdobywania cennego contentu od klientów. Zdjęcia, opinie, przepisy czy propozycje nazw potraw to forma promocji organicznej, która przekłada się na większe zainteresowanie ofertą gastronomiczną.

Jak sprawdzić, czy konkurs w restauracji jest zgodny z prawem?

Pierwszym krokiem jest odpowiedź na pytanie, czy wybór zwycięzcy opiera się na umiejętnościach, czy na losowaniu. Jeśli decyduje przypadek, mówimy o loterii wymagającej zezwolenia. Jeśli decyduje ocena jakościowa, jest to konkurs legalny.

Dodatkowo warto zadbać o opinię prawnika lub doradcy podatkowego. To minimalizuje ryzyko błędów i daje pewność, że regulamin spełnia wszystkie wymogi.

Restauracje mogą również śledzić przykłady działań branżowych. Analiza regulaminów konkursów prowadzonych przez większe sieci gastronomiczne daje praktyczne wzorce, które można dostosować do własnych potrzeb przy zachowaniu zgodności z przepisami.

FAQ. Najczęściej zadawane pytania na temat legalności konkursów

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Jak legalnie przeprowadzić konkursy w restauracji? appeared first on Restaumatic.

Czym jest system kaucyjny w Polsce?

System kaucyjny w Polsce to rozwiązanie, którego głównym celem jest zwiększenie poziomu recyklingu opakowań po napojach. W praktyce oznacza to, że klienci będą płacić kaucję za butelkę lub puszkę, a następnie odzyskają ją po zwrocie pustego opakowania do punktu odbioru.

Nowy polski system kaucyjny obejmuje:

• jednorazowe butelki plastikowe (PET) do 3 litrów pojemności (kaucja 0,50 zł),
• butelki szklane wielokrotnego użytku do 1,5 litra pojemności (kaucja 1,00 zł),
• puszki aluminiowe i stalowe do 1 litra pojemności (kaucja 0,50 zł).

System obowiązuje od 1 października 2025 roku, ale do końca grudnia 2025 roku obowiązuje tzw. okres przejściowy, w którym lokale mogą dostosować swoje procesy do nowych wymogów.

Warto wiedzieć!
Na stronie Ministerstwa Klimatu i Środowiska znajdują się materiały do pobrania i nieodpłatnego wykorzystania. Znajdziesz je tutaj: https://www.gov.pl/web/klimat/systemkaucyjny-materialy. 

System kaucyjny w gastronomii – kogo obejmuje?

Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że system kaucyjny w gastronomii dotyczy tylko sklepów. W rzeczywistości jednak przepisy są szersze.

Co to oznacza dla restauratorów?

Wprowadzenie systemu kaucyjnego w gastronomii wiąże się z konkretnymi obowiązkami dla lokali sprzedających napoje w opakowaniach objętych kaucją. Jeśli Twoja restauracja oferuje napoje w butelkach szklanych lub plastikowych na wynos bądź w ramach dostawy, udział w systemie jest obowiązkowy – należy doliczyć kaucję do rachunku i prowadzić ewidencję opakowań.

Natomiast napoje podawane wyłącznie do konsumpcji na miejscu, nie podlegają pobieraniu kaucji. W takim przypadku restauracja zarządza opakowaniami we własnym zakresie, aby odzyskać kaucję zapłaconą wcześniej u dostawcy.

Podsumowując, system kaucyjny w gastronomii dotyczy przede wszystkim sprzedaży napojów na wynos lub w dostawie. To w przypadku takich lokali na restauratorze spoczywa najwięcej obowiązków. Większość lokali gastronomicznych, które oferują takie produkty, będzie musiała dostosować swoje procesy do nowych przepisów.

System kaucyjny – ustawa i obowiązki restauratorów

Podstawą prawną systemu kaucyjnego jest ustawa z 13 lipca 2023 r. o zmianie gospodarki opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 1852). Nakłada ona na przedsiębiorców obowiązek:

1. Pobierania kaucji od klienta przy sprzedaży napoju w opakowaniu objętym systemem.
2. Przyjmowania w określonych sytuacjach zwrotów pustych opakowań i zwracania kaucji.
3. Prowadzenia ewidencji wprowadzonych i odebranych opakowań.
4. Zgłoszenia uczestnictwa w systemie do operatora, czyli wyspecjalizowanego podmiotu odpowiedzialnego za zbiórkę i rozliczenie finansowe kaucji.

Dla gastronomii oznacza to konieczność dostosowania procesów sprzedaży, w tym kas fiskalnych i systemów POS. Warto też zaplanować miejsce, w którym będą przechowywane puste butelki lub puszki do czasu ich odbioru.

Nieprzestrzeganie zasad przewidzianych w ustawie może skutkować dotkliwymi karami finansowymi. Już za sam brak umowy z operatorem grozi kara nawet do 50 tys. zł. Z kolei za niedopełnienie obowiązku pobierania kaucji na restauratora może zostać nałożona kara aż 500 tys. zł.

Jak przygotować restaurację do nowych przepisów?

Wdrożenie systemu kaucyjnego nie musi być trudne, jeśli odpowiednio zaplanujesz działania. Poniżej znajduje się lista kroków, które warto wykonać.

Sprawdź, które produkty podlegają kaucji

Przejrzyj listę napojów oferowanych w lokalu. Jeśli sprzedajesz wodę, napoje gazowane, soki czy piwo w butelkach lub puszkach, przygotuj się na obowiązek pobierania i zwracania kaucji.

To ważne!
Nie musisz wymagać paragonu przy zwrocie. Zwrot butelki należy przyjąć niezależnie od miejsca zakupu – to znaczne ułatwienie zarówno dla klientów, jak i restauracji.

Skontaktuj się z dostawcami

Ustal, jak będą wyglądały procedury odbioru opakowań i rozliczania kaucji. Część hurtowni i producentów będzie wspierać restauracje w procesie wdrażania systemu.

Dostosuj system sprzedaży

Twój system POS lub system zamówień online powinien umożliwiać doliczenie kaucji do rachunku. Jeśli korzystasz z nowoczesnych rozwiązań, takich jak np. RePOS, aktualizacja może być prosta i szybka.

Sprawdź, czy obowiązek zbierania pustych opakowań dotyczy Twojego lokalu

Obowiązek przyjmowania wszystkich rodzajów opakowań objętych systemem dotyczy jedynie lokali o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m kw. Z kolei mniejsze lokale mogą dobrowolnie dostosować się do systemu kaucyjnego w zakresie zbierania opakowań.

To ważne!
Jeśli w małym lokalu sprzedawane są napoje w szklanych butelkach wielokrotnego użytku, to ma on obowiązek przyjmowania zwrotów tych opakowań niezależnie od powierzchni sprzedaży. To szczególnie istotne, gdyż do kategorii tej zaliczają się np. butelki po piwie. 

Przygotuj miejsce na przechowywanie opakowań

Zadbaj o osobną przestrzeń, najlepiej oznaczoną i zabezpieczoną, w której będą tymczasowo składowane butelki i puszki.

Przeszkol personel

Pracownicy muszą wiedzieć, jak prawidłowo pobierać kaucję, przyjmować zwroty i jak rozmawiać o tym z klientami. To niezwykle istotne, gdyż kaucja musi stanowić na paragonie oddzielną pozycję, która nie podlega opodatkowaniu VAT.

FAQ, czyli najczęstsze pytania restauratorów o system kaucyjny

Czy system kaucyjny obejmie też małe lokale gastronomiczne?

Tak. Jeśli wprowadzasz do obrotu napoje w opakowaniach objętych kaucją, musisz przystąpić do systemu, niezależnie od wielkości lokalu.

Czy muszę przyjmować zwroty od każdego klienta?

Tak, jeśli jesteś zarejestrowany jako punkt odbioru. Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami nie możesz uzależniać zwrotu od okazania paragonu.

Co z opakowaniami po napojach sprzedawanych na miejscu?

Jeśli napój jest podawany w naczyniu wielorazowym (np. szklanka, kufel), nie pobierasz kaucji od klienta.

Czy kontrola sanepidu może sprawdzić sposób przechowywania pustych opakowań?

Tak, kontrola sanepidu może zweryfikować, czy przestrzeń magazynowa jest utrzymywana w czystości i nie stwarza zagrożenia sanitarnego. Warto więc zadbać, by miejsce przechowywania było odpowiednio wydzielone i zabezpieczone.

System kaucyjny dla gastronomii – podsumowanie

Polski system kaucyjny to krok w stronę bardziej odpowiedzialnej i ekologicznej gospodarki odpadami. Dla gastronomii oznacza to nie tylko nowe obowiązki, ale też szansę na uporządkowanie procesów związanych z obiegiem opakowań i lepsze dostosowanie się do wymogów środowiskowych.

Kluczowe informacje:

• System kaucyjny obejmuje butelki plastikowe, szklane wielorazowe i puszki aluminiowe.
• Restauracje sprzedające napoje w tych opakowaniach muszą pobierać i zwracać kaucję.
• Obowiązek dotyczy lokali wprowadzających napoje do obrotu, także przy sprzedaży na wynos.
• Należy prowadzić ewidencję opakowań i zapewnić odpowiednie miejsce na ich przechowywanie.
• Brak dostosowania się do przepisów może skutkować surowymi karami finansowymi.

Nowy obowiązek nie musi jednak oznaczać dodatkowej biurokracji. Nasz system POS dla gastronomii jest już przygotowany do obsługi systemu kaucyjnego w restauracji. Umożliwia m.in. automatyczne doliczanie kaucji do rachunku.

To ważne!
Aby w RePOSie pojawiła się możliwość wprowadzenia zamówienia z kaucją, konieczna jest aktualizacja systemu.

Chcesz dowiedzieć się, jak RePOS może uprościć codzienną pracę Twojego lokalu? Skontaktuj się z nami, by poznać szczegóły. Pomożemy Ci wdrożyć rozwiązania gotowe na nowe przepisy.

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post System kaucyjny w restauracji – co muszą wiedzieć restauratorzy? appeared first on Restaumatic.

Rodzaje koncesji na alkohol w gastronomii

W polskim prawie istnieją trzy rodzaje koncesji na sprzedaż alkoholu w lokalu gastronomicznym. Rozróżnienie dotyczy mocy i rodzaju serwowanych w restauracji napojów alkoholowych, które są dzielone na:

• piwo (bez względu na zawartość alkoholu) oraz napoje zawierające do 4,5% alkoholu,
• napoje zawierające od powyżej 4,5% do 18% alkoholu (z wyjątkiem piwa),
• napoje z zawartością alkoholu powyżej 18%.

Z powyższych przepisów wynika fakt, że chcąc sprzedawać w swoim lokalu różne rodzaje alkoholu (od piwa i cydru, przez wino, po wódkę), należy złożyć nie jeden, a trzy osobne wnioski o uzyskanie koncesji na alkohol. 

Jak długo obowiązuje koncesja na alkohol w restauracji?

Koncesja na alkohol nie jest nadawana bezterminowo. W przypadku sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu – co dotyczy lokali gastronomicznych – okres ten wynosi minimum cztery lata. Po jego upływie należy ponownie starać się o uzyskanie koncesji, składając wniosek. Może również nastąpić cofnięcie koncesji na alkohol w restauracji w przypadku naruszenia określonych prawem przepisów dotyczących sprzedaży napojów alkoholowych.

Kto wydaje koncesję na alkohol dla restauracji?

Kto wydaje koncesję na alkohol? Bez względu na to, jaką drogą składa się wniosek o koncesję na alkohol – elektroniczną, listowną czy stacjonarną – jego adresatem powinien być konkretny urząd miasta, gminy lub miasta na prawach powiatu. Jego lokalizacja i adres zależy od lokalizacji restauracji, którego właściciel stara się o uzyskanie pozwolenia na sprzedaż alkoholu w lokalu gastronomicznym. Zgoda władz na sprzedaż alkoholu przy spełnieniu wszelkich regulowanych prawem warunków następuje zazwyczaj w okresie do 30 dni od złożenia wniosku wraz z dokumentacją. W wyjątkowych sytuacjach termin ten może ulec wydłużeniu do 2 miesięcy.

Dokumenty wymagane do uzyskania koncesji

Uzyskanie koncesji na alkohol wiąże się z koniecznością spełnienia określonych prawem formalności i złożenia stosownej dokumentacji. Najważniejszym dokumentem jest wniosek o zezwolenie na detaliczną sprzedaż alkoholu. Restauratorzy chcący sprzedawać w swoim lokalu alkohole o rozmaitej mocy są zobligowani do złożenia trzech osobnych dokumentów. Należy zatem wystosować odrębnie wniosek o koncesję na piwo i alkohole poniżej 4,5 proc. zawartości alkoholu, wniosek o koncesję na alkohole o mocy od 4,5%  do 18% (z wyjątkiem piwa) oraz wniosek o alkohole powyżej 18% alkoholu. Dokumenty te można złożyć na trzy sposoby: elektronicznie, listownie i podczas wizyty w urzędzie.

Nie mniej ważne od złożenia wniosku o koncesję na alkohol jest również dołączona do niego dodatkowa dokumentacja potwierdzająca spełnienie wszelkich wymogów prawnych do uzyskania pozwolenia. Powinno się w niej znaleźć:

• zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub odpis z KRS;
• dokument poświadczający tytuł prawny przedsiębiorcy do lokalu gastronomicznego będącego przedmiotem wniosku (na przykład akt własności, umowa najmu);
• pismo poświadczające pozytywną decyzję sanepidu o spełnieniu wymogów sanitarnych lokalu;
• zgoda właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora budynku (w przypadku, kiedy lokal znajduje się w wielorodzinnym budynku mieszkalnym).

Ile kosztuje otrzymanie koncesji na alkohol?

Ile kosztuje koncesja na alkohol? Odpowiedź na to pytanie zależy od dwóch czynników: rodzaju sprzedawanego alkoholu oraz tego, czy już wcześniej korzystało się z koncesji jego sprzedaż. Warto też pamiętać, że opłaty za koncesję na alkohol w lokalu gastronomicznym mają charakter roczny i są wnoszone do gminy. Należy je uiścić do 31 stycznia każdego roku lub w trzech równych ratach z terminami płatności do 31 stycznia, 31 maja i 30 września danego roku kalendarzowego.

W przypadku serwowania klientom lokalu gastronomicznego napojów alkoholowych, zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa i napojów od 4,5% do 18% zawartości alkoholu (bez piwa) opłata za koncesję wynosi:

• 525 zł dla przedsiębiorców rozpoczynających sprzedaż alkoholu w danej restauracji oraz tych, którzy w poprzednim roku uzyskali wartość sprzedaży mniejszą niż 37 500 zł.
• 1,4% wartości sprzedaży w poprzednim roku dla przedsiębiorców, którzy uzyskali za zeszły rok wartość sprzedaży większą niż 37 500 zł.

W przypadku sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 18% opłata za koncesję wynosi:

• 2100 zł dla przedsiębiorców rozpoczynających sprzedaż alkoholu w danej restauracji oraz tych, którzy w poprzednim roku uzyskali wartość sprzedaży mniejszą niż 77 000 zł.
• 2,7% wartości sprzedaży w poprzednim roku dla przedsiębiorców, którzy uzyskali za zeszły rok wartość sprzedaży większą niż 77 000 zł.

Sprzedaż alkoholu warto uwzględnić na etapie planowania naszego gastronomicznego biznesu. Jeśli np. chcemy otworzyć bar, to w biznesplanie lokalu powinny znaleźć się szacowane koszty związane z koncesją na alkohol.

Koncesja na alkohol w lokalu gastronomicznym – podsumowanie

Sprzedaż alkoholu w lokalu gastronomicznym wymaga uzyskania koncesji. Osobno wydawane są przy tym koncesja na piwo i napoje o mocy do 4% alkoholu, od 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa) oraz te o zawartości przewyższającej 18% alkoholu. Od rodzaju sprzedawanych napojów alkoholowych oraz tego, czy już wcześniej się je sprzedawało, zależy koszt koncesji na alkohol. 
Zezwolenie na sprzedaż alkoholu jest ograniczone czasowo i podlega kontroli organów gminy. Niezależnie od tego lokal musi spełniać wymogi sanitarne potwierdzane przez sanepid. W przypadku lokali gastronomicznych należy odnawiać ją w okresie nie krótszym niż cztery lata od jej uzyskania przez daną jednostkę samorządu terytorialnego – urząd miasta, gminy lub miasta na prawach powiatu. Należy pamiętać, że za sprzedaż alkoholu bez koncesji grozi grzywna, wynoszącą nawet powyżej miliona złotych.

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Koncesja na alkohol w lokalu gastronomicznym: jak ją uzyskać? appeared first on Restaumatic.

Czym jest DDD i dlaczego ma kluczowe znaczenie w gastronomii?

Pod określeniem DDD kryje się dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja. Choć procesy te różnią się sposobem działania, łączy je wspólny cel – ochrona zdrowia konsumentów i zapobieganie skażeniom żywności. W branży gastronomicznej DDD to fundament higieny i prewencji, bez którego nie da się prowadzić bezpiecznej i legalnej działalności.

Dezynfekcja, dezynsekcja, deratyzacja – definicje

Dezynfekcja to proces eliminowania drobnoustrojów chorobotwórczych z powierzchni i sprzętów mających kontakt z żywnością. Jej celem jest ograniczenie ryzyka skażenia bakteriami, wirusami i grzybami, które mogą prowadzić do zatruć pokarmowych lub chorób zakaźnych u konsumentów.

Dezynsekcja polega na zwalczaniu owadów latających i biegających, takich jak muchy, karaluchy, prusaki, mrówki czy mole spożywcze. Owady te są nie tylko uciążliwe, ale przede wszystkim stanowią poważne zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne, ponieważ przenoszą patogeny i mogą zanieczyszczać żywność.

Deratyzacja to działania mające na celu wykrycie i eliminację gryzoni, przede wszystkim szczurów i myszy, z obszaru restauracji i jej zaplecza. Regularna deratyzacja zapobiega uszkodzeniom instalacji, stratom w zapasach oraz rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych przez gryzonie – takich jak salmonella, włośnica czy leptospiroza.

DDD w kontekście HACCP i wymogów sanepidu

System HACCP w gastronomii wymaga identyfikacji zagrożeń biologicznych i wdrożenia środków kontrolnych. Regularna dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja są więc nie tylko praktyką higieniczną, ale również obowiązkiem wynikającym z przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności.

Warto też pamiętać, że sanepid może przeprowadzać kontrole planowe lub interwencyjne, szczególnie jeśli pojawią się skargi lub zgłoszenia. Przedstawiciel lokalu musi wykazać, że procedury DDD są wdrożone i odpowiednio dokumentowane. Brak działań lub nieprawidłowości mogą prowadzić do nałożenia kar, a w skrajnych przypadkach nawet do zamknięcia restauracji.

Zasady dezynfekcji w kuchni i na zapleczu

Zasady dezynfekcji w kuchni i na zapleczu powinny opierać się na kilku kluczowych elementach. Przede wszystkim liczy się regularność – codzienna dezynfekcja powierzchni roboczych to absolutna podstawa. Równie istotny jest odpowiedni dobór środków, które muszą być dopasowane zarówno do rodzaju powierzchni, jak i do konkretnych mikroorganizmów, które mają zostać usunięte. Należy też przestrzegać czasu działania preparatu – powinien on być zgodny z zaleceniami producenta, by dezynfekcja była skuteczna. Nie można zapominać o dokumentowaniu każdej przeprowadzonej procedury – to nie tylko kwestia porządku, ale i wymogów systemów takich jak HACCP.

Prawidłowa dezynfekcja chroni nie tylko klientów, ale też reputację lokalu. Zaniedbania w tym zakresie mogą doprowadzić do skażenia żywności i – co za tym idzie – utraty zaufania gości.

Dezynsekcja – na czym polega i kiedy ją przeprowadzać?

Dezynsekcja polega na zwalczaniu owadów za pomocą środków chemicznych (np. opryski, żele, aerozole) lub metod fizycznych (lampy owadobójcze, pułapki feromonowe). Ważne jest, aby działania były prowadzone poza godzinami pracy restauracji, a powierzchnie robocze odpowiednio zabezpieczone.

Szkodniki w gastronomii – jakie zagrożenia niosą owady?

Muchy, karaluchy, mrówki czy mole spożywcze mogą przenosić bakterie, wirusy i pasożyty. Szkodniki w gastronomii często pojawiają się w trudno dostępnych miejscach, dlatego ich obecność bywa trudna do zauważenia, dopóki nie dojdzie do poważnego problemu. Zaniedbanie ich zwalczania może skutkować skażeniem żywności, a w konsekwencji zatruciami pokarmowymi u klientów. 

Kiedy obowiązkowa jest profesjonalna dezynsekcja?

Profesjonalna dezynsekcja w lokalu gastronomicznym jest obowiązkowa w przypadku stwierdzenia obecności szkodników lub zagrożenia dla zdrowia publicznego. Choć wymogi sanepidu dla gastronomii nie wskazują sztywnej częstotliwości, dobrą praktyką jest przeprowadzanie dezynsekcji przynajmniej raz na kwartał, aby spełnić wymogi higieniczne i uniknąć konsekwencji prawnych.

Na czym polega deratyzacja?

Szczury i myszy mogą uszkadzać instalacje, sprzęt oraz zapasy żywności, a przy tym przenoszą groźne choroby, takie jak salmonella, włośnica czy leptospiroza. Warto więc działać prewencyjnie, zanim pojawią się widoczne ślady obecności gryzoni.

Proces deratyzacji zaczyna się od przeglądu miejsc narażonych na obecność gryzoni, takich jak magazyny, kuchnie, przestrzenie pod urządzeniami czy ciągi kanalizacyjne. Następnie rozmieszczane są stacje deratyzacyjne z odpowiednimi środkami (np. trutki, pułapki mechaniczne), zgodnie z zasadami bezpieczeństwa – z dala od żywności i miejsc jej przygotowywania.

Jakie dokumenty potwierdzają przeprowadzoną deratyzację?

Po zakończeniu zabiegu firma deratyzacyjna wystawia protokół zawierający datę, zakres wykonanych prac, użyte środki, lokalizację pułapek oraz zalecenia dalszych działań. Dokument ten należy przechowywać, by móc go udostępniać na żądanie podczas kontroli sanepidu.

Warto wiedzieć!
Obecność gryzoni, ich śladów (np. odchodów, pogryzionej żywności) oraz niezabezpieczonych pułapek może skutkować natychmiastowym zamknięciem restauracji decyzją inspektora sanitarnego. Dlatego stały monitoring i profesjonalna deratyzacja to nie koszt, a inwestycja w ciągłość działania i bezpieczeństwo gości.

Jak wdrożyć skuteczne procedury DDD w gastronomii?

Skuteczne wdrożenie DDD w restauracji zaczyna się od jasnych procedur i dokumentacji. Prowadź regularne rejestry mycia i dezynfekcji, plany deratyzacyjne, protokoły z działań oraz wykazy stosowanych środków chemicznych. Wszystkie dokumenty powinny być łatwo dostępne – inspektor sanepidu może poprosić o ich wgląd podczas kontroli.

Współpraca z firmą DDD – na co zwrócić uwagę?

By mieć spokojną głowę, wolisz powierzyć to zadanie profesjonalistom? Nawiąż współpracę z firmą DDD. Jednak zanim podejmiesz decyzję, sprawdź, na co zwrócić uwagę.

Wybierając firmę do dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji, postaw na doświadczenie w branży gastronomicznej. Upewnij się, że oferują:

• monitoring obecności szkodników,
• cykliczne raporty i dokumentację zgodną z HACCP,
• konsultacje i wsparcie przed kontrolą sanepidu.

Jasna dokumentacja i współpraca ze sprawdzonym partnerem DDD to klucz do bezpieczeństwa sanitarnego i spokoju podczas kontroli.

Checklista – DDD krok po kroku w Twojej restauracji

Oto praktyczna checklista, która pomoże Ci wprowadzić lub zweryfikować procedury DDD:

• Przeprowadź analizę zagrożeń i opracuj plan higieny zgodny z HACCP w gastronomii.
• Zleć profesjonalną dezynfekcję, dezynsekcję i deratyzację przed otwarciem restauracji.
• Zapewnij codzienne mycie i dezynfekcję w newralgicznych obszarach.
• Przeprowadzaj dezynsekcję co najmniej raz na kwartał, a deratyzację minimum 2 razy w roku.
• Współpracuj z certyfikowaną firmą DDD i przechowuj aktualne protokoły.
• Przeszkol personel i przypisz odpowiedzialność za higienę w kuchni i magazynie.
• Używaj odpowiednich środków czystości, dopuszczonych do stosowania w lokalach gastronomicznych.
• Regularnie przeglądaj procedury i aktualizuj je zgodnie z wymogami sanepidu.
• Reaguj natychmiast w razie zagrożeń – nie czekaj na kontrolę.

Podsumowanie – DDD w gastronomii to nie opcja, to obowiązek

Bezpieczeństwo żywności i higiena w restauracji zaczynają się od systematycznego działania. Dlatego nie tylko reaguj na problemy, ale też działaj proaktywnie. Wdrażaj procedury, edukuj zespół, współpracuj z ekspertami i wykorzystuj dopuszczalne narzędzia i środki.

Kluczowe informacje:

• DDD to skrót od dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji – trzech filarów higieny w gastronomii.  
• Dezynfekcja to proces usuwania bakterii, wirusów i grzybów z powierzchni mających kontakt z żywnością.  
• Dezynsekcja to proces zwalczania owadów, które mogą przenosić chorobotwórcze drobnoustroje.  
• Deratyzacja to zapobieganie pojawianiu się oraz eliminowanie gryzoni, które niszczą zapasy i przenoszą groźne choroby.  
• DDD to nie tylko obowiązek – to realna ochrona zdrowia, reputacji i ciągłości działania Twojego lokalu.
• Działania DDD są wymagane przez system HACCP i mogą być kontrolowane przez sanepid.  
• Wszystkie procedury DDD powinny być udokumentowane i dostępne do wglądu podczas kontroli.  
• Obecność szkodników lub ich ślady mogą skutkować zamknięciem restauracji przez inspekcję sanitarną.
• Warto rozważyć współpracę z certyfikowaną firmą DDD, która oferuje monitoring, raporty i pomoc w razie kontroli.

Ochrona lokalu przed szkodnikami to obowiązek, który generuje dodatkowe koszty i wymaga czasu. Dlatego warto szukać rozwiązań, które pomogą zoptymalizować inne obszary działalności – np. sprzedaż, obsługę zamówień czy marketing. Właśnie w tym wspiera Restaumatic, oferując nowoczesny system POS, stronę internetową restauracji i narzędzia marketingowe dla gastronomii, które odciążają właścicieli i ułatwiają codzienną pracę. Skontaktuj się z nami i dowiedz się, jak możemy Cię wesprzeć w prowadzeniu biznesu!

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja w restauracji – co musisz wiedzieć o DDD w gastronomii? appeared first on Restaumatic.

W tym artykule wyjaśniamy, czym dokładnie jest ubezpieczenie gastronomii, co powinno zawierać, ile kosztuje ubezpieczenie restauracji oraz na co zwrócić uwagę, wybierając polisę dopasowaną do konkretnego typu lokalu.

Czym jest ubezpieczenie lokalu gastronomicznego?

Ubezpieczenie restauracji to sposób na zabezpieczenie finansowe lokalu. Dobrze dobrana polisa pomaga ograniczyć straty spowodowane nieprzewidzianymi zdarzeniami – zarówno losowymi, jak i związanymi z codziennym działaniem restauracji.

Ubezpieczenie lokalu gastronomicznego może obejmować zniszczenia spowodowane m.in. przez:

• pożar,
• zalanie,
• dewastację,
• przepięcia.

Na wsparcie ubezpieczyciela można też liczyć w razie kradzieży sprzętu lub w przypadku nieumyślnego poszkodowania klientów i pracowników.

Taka polisa to rodzaj ubezpieczenia lokalu użytkowego. Chroni zarówno sam lokal, jak i jego wyposażenie – sprzęt kuchenny, urządzenia (w tym terminale POS) czy zapasy. Dobre ubezpieczenie gastronomii może też pokryć straty, gdy lokal musi zostać zamknięty na jakiś czas z powodu awarii lub szkody.

Porozmawiajmy o systemie POS dla Twojej restauracji!
+48 732-081-111

Jaki powinien być zakres ubezpieczenia restauracji?

Decydując się na ubezpieczenie restauracji, warto postawić na polisę, która zapewni kompleksowe wsparcie w kryzysowych sytuacjach. Ochroną powinien zostać objęty zarówno majątek lokalu, jak i odpowiedzialność cywilna wszystkich pracowników. Zakres powinien być dopasowany do charakteru działalności gastronomicznej i realnych ryzyk, z jakimi może się ona wiązać.

Minimum, które powinna obejmować dobrze skonstruowana polisa dla lokalu gastronomicznego, to:

• ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych – takich jak pożar, zalanie, przepięcie, huragan czy dewastacja;
• ubezpieczenie sprzętu elektronicznego i gastronomicznego – od uszkodzeń i awarii, które mogą prowadzić do przestoju w działalności;
• OC działalności gospodarczej – czyli wsparcie towarzystwa w razie roszczeń klientów, np. wskutek poparzenia gorącym napojem lub zatrucia pokarmowego;
• NNW pracowników – na wypadek urazów podczas pracy w kuchni czy na sali;
• ubezpieczenie na wypadek przestoju – ubezpieczyciel pokryje koszty stałe (czynsz, pensje pracowników, media itp.) w okresie, gdy restauracja będzie zamknięta z powodu szkody.

Właściciele lokali coraz częściej decydują się na rozwiązania typu all risks, czyli ochronę od wszystkich ryzyk, które zapewniają maksymalne zabezpieczenie. W przypadku polisy all risks szczególnie ważne jest zapoznanie się z OWU (Ogólne Warunki Ubezpieczenia), gdyż w tym dokumencie znajduje się informacja o zdarzeniach, których nie obejmuje ochrona.

To ważne!
Nad ochroną ubezpieczeniową warto pomyśleć także w przypadku działalności mobilnej. Na przykład ubezpieczenie food trucka może obejmować też zniszczenie sprzętu przenośnego. Dodatkowo w przypadku food trucka należy pamiętać o zakupie obowiązkowego OC komunikacyjnego.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze ubezpieczenia dla gastronomii?

Wybór odpowiedniej polisy to nie tylko kwestia ceny, ale przede wszystkim dopasowania zakresu ochrony do realnych potrzeb lokalu. Właściwa polisa powinna być wsparciem w codziennym funkcjonowaniu biznesu i elementem dobrze przemyślanego zarządzania restauracją. Ubezpieczenie food trucka będzie obejmować nieco inne ryzyka niż np. polisa dla restauracji typu dark kitchen. 

Na co więc zwrócić szczególną uwagę?

• Rodzaj prowadzonej działalności – inne potrzeby będzie mieć restauracja z pełną obsługą kelnerską, inne kawiarnia, a jeszcze inne food truck. Warto upewnić się, że ubezpieczyciel rozumie specyfikę Twojego biznesu i oferuje adekwatne rozwiązania.
• Zakres ochrony – ważne, by ubezpieczenie lokalu gastronomicznego obejmowało zarówno mienie (sprzęt, wyposażenie, zapasy), jak i odpowiedzialność cywilną wobec klientów i pracowników. Dodatkową zaletą jest możliwość uzupełnienia polisy o klauzulę przestoju działalności.
• Ryzyka branżowe – zdarzenia, które mogą realnie wystąpić w lokalu gastronomicznym. Podczas zakupu ubezpieczenia lokalu gastronomicznego zwróć uwagę, czy obejmuje ono pożary, zalania, awarie urządzeń chłodniczych, zatrucia pokarmowe i urazy klientów.
• Wartość ubezpieczanego mienia – dokładna wycena wyposażenia kuchni, sali oraz sprzętów pozwoli uniknąć niedoubezpieczenia i zapewni odpowiednio wysokie odszkodowanie w razie szkody.

Wybierz polisę od ubezpieczyciela, który ma doświadczenie w obsłudze branży gastronomicznej i oferuje elastyczne pakiety ochrony. W kontekście ubezpieczenia food trucka lub innego lokalu gastronomicznego warto pamiętać, że dobrze dobrana polisa to nie koszt, ale inwestycja w stabilność i ciągłość działania. Szczególnie gdy gastronomia działa w dynamicznych warunkach i każdy przestój może oznaczać poważne straty finansowe.

Czy ubezpieczenie restauracji jest obowiązkowe?

W Polsce ubezpieczenie restauracji nie jest obowiązkowe w świetle prawa. Właściciel lokalu gastronomicznego sam decyduje, czy chce objąć swój biznes ochroną. Nie jest to też warunek konieczny przy takich formalnościach jak odbiór lokalu przez sanepid – instytucja ta nie wymaga posiadania polisy jako elementu dopuszczenia lokalu do działalności.

Są jednak sytuacje, w których ubezpieczenie może być wymagane. Zapis o konieczności jego wykupienia może umieścić w umowie najmu właściciel lokalu. Jest to także wymagane przez bank finansujący zakup sprzętu gastronomicznego i firmę leasingową. W takich przypadkach posiadanie polisy jest zapisane w umowie i staje się obowiązkowe. 

To ważne!
Choć bank może nałożyć na kredytobiorcę obowiązek wykupienia ubezpieczenia restauracji, nie masz obowiązku robić tego w banku. Warto porównać ceny i zakres polis oferowanych przez bank oraz bezpośrednio przez towarzystwa. Często ubezpieczenie oferowane do kredytu ma mniejszy zakres ochrony niż polisa w podobnej cenie zakupiona u agenta ubezpieczeniowego.

Cena ubezpieczenia lokalu gastronomicznego

Na pytanie o to, ile kosztuje ubezpieczenie lokalu gastronomicznego, nie ma jednej odpowiedzi. Składka jest ustalana indywidualnie i zależy od wielu czynników. Wpływ na cenę ubezpieczenia restauracji mają przede wszystkim:

• powierzchnia i lokalizacja lokalu,
• wartość mienia (sprzęt gastronomiczny, wyposażenie, zapasy),
• zakres wybranej ochrony (np. czy polisa obejmuje OC, NNW, awarie sprzętu, przestój),
• profil działalności (restauracja, kawiarnia, food truck itp.),
• historia ubezpieczeniowa (czy wcześniej występowały szkody).

Standardowa polisa obejmująca ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych oraz OC dla firm może kosztować od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych rocznie. Cena ubezpieczenia restauracji rośnie wraz z rozszerzeniem ochrony, np. o ryzyka gastronomiczne (zatrucia, poparzenia gości), przestoje w działalności czy kradzież sprzętu. Jeśli zależy Ci na jak najszerszej ochronie, warto porównać oferty kilku towarzystw. Ubezpieczenie gastronomii to nie tylko koszt, ale przede wszystkim inwestycja w bezpieczeństwo biznesu – dobrze dobrana polisa może uratować lokal przed finansową katastrofą w razie poważnej szkody.

Dlaczego warto zainwestować w ubezpieczenie gastronomii? Podsumowanie

Prowadzenie lokalu gastronomicznego to działalność pełna wyzwań, często tych zupełnie nieprzewidzianych. Niekiedy wiążą sie one z dużymi stratami finansowymi, a w skrajnych przypadkach nawet z zamknięciem restauracji na dłuższy czas (np. po pożarze).

Inwestycja w odpowiednią polisę to nie tylko zabezpieczenie mienia, ale też ochrona ciągłości działania firmy. Ubezpieczenie gastronomii pozwala zminimalizować skutki nieprzewidzianych zdarzeń i szybciej wrócić do normalnego funkcjonowania. Daje również spokój psychiczny – zarówno właścicielowi, jak i pracownikom.

W praktyce ubezpieczenie dla restauratora pomaga przetrwać trudne sytuacje bez konieczności ponoszenia kosztów z własnej kieszeni. Co istotne, podobne zasady dotyczą również innych form działalności gastronomicznej – niezależnie od tego, czy prowadzisz elegancką restaurację, niewielką kawiarnię, bistro czy food trucka. Dla każdego z tych formatów dostępne są dopasowane pakiety ochrony w ramach ubezpieczeń w gastronomii.

Kluczowe informacje:

• Ubezpieczenie lokalu gastronomicznego to finansowe zabezpieczenie na wypadek pożaru, zalania, kradzieży, dewastacji, awarii sprzętu czy szkód wyrządzonych klientom lub pracownikom.
• Polisa może chronić nie tylko sam lokal, ale też jego wyposażenie (sprzęt kuchenny, urządzenia, zapasy magazynowe), a także zapewniać wsparcie w razie przestoju w działalności.
• Zakres ubezpieczenia restauracji powinien obejmować co najmniej ubezpieczenie mienia, sprzętu, OC firmy oraz NNW pracowników.
• Warto rozważyć wybór pakietu typu all risks, który zapewnia kompleksową ochronę od większości ryzyk (z wyłączeniem sytuacji wskazanych w OWU).
• Właściwe ubezpieczenie powinno być dopasowane do specyfiki działalności danego lokalu.
• Ubezpieczenie food trucka w ramach polisy firmowej to nie wszystko. Konieczne jest wykupienie także obowiązkowego OC komunikacyjnego.
• Cena ubezpieczenia restauracji zależy od wielu czynników: powierzchni, wartości mienia, historii ubezpieczeniowej i zakresu ochrony. Może wynosić od kilkuset do nawet kilku tysięcy zł za rok ochrony.
• W Polsce ubezpieczenie lokalu gastronomicznego nie jest obowiązkowe, chyba że wymagają go zapisy w umowie najmu lokalu, umowie kredytowej lub leasingowej.
• Podczas wyboru polisy warto dokładnie oszacować wartość ubezpieczanego mienia, gdyż niedoszacowanie może skutkować zaniżonym odszkodowaniem.
• Ubezpieczenie gastronomii to inwestycja w bezpieczeństwo i ciągłość działania. Chroni przed stratami, które w skrajnym przypadku mogłyby doprowadzić do zamknięcia restauracji.

Odpowiednio dobrane ubezpieczenie to ważny krok w budowaniu stabilnego biznesu gastronomicznego. Warto jednak pamiętać, że na bezpieczeństwo i płynność działania lokalu wpływają też codzienne procesy – od obsługi zamówień po zarządzanie personelem. W ich usprawnieniu pomagają rozwiązania Restaumatic, takie jak system POS czy system zamówień online dla restauracji. Porozmawiajmy o tym, jak możemy Cię wesprzeć w rozwoju Twojego lokalu!

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Ubezpieczenie lokalu gastronomicznego – ile kosztuje i na co zwrócić uwagę przy wyborze? appeared first on Restaumatic.

Czy książeczka sanepidowska nadal jest wymagana?

W potocznym języku nadal mówimy o książeczce sanepidowskiej, jednak od lat nie funkcjonuje ona jako odrębny dokument. Zgodnie z ustawą z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, aktualnie wymaganym dokumentem jest orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych. Pracownik gastronomii nadal musi przejść badania sanitarno-epidemiologiczne, ale oficjalnym dokumentem potwierdzającym jego stan zdrowia jest dziś zaświadczenie lekarskie, nie zaś specjalna książeczka.

Jeśli więc zastanawiasz się, czy książeczka sanepidowska jest wymagana, odpowiedź brzmi – tak, ale pod nieco inną nazwą. W praktyce każdy, kto ma pracować przy żywności lub w kontakcie z klientami (np. w restauracji, barze czy kawiarni), musi przedstawić aktualne orzeczenie sanitarno-epidemiologiczne. Bez niego nie uzyska zgody na legalną pracę w gastronomii. 

Po co właściwie potrzebna jest książeczka sanepidowska?

Mimo że oficjalnie obowiązuje już tylko orzeczenie lekarskie, wiele osób nadal używa starego określenia. Nie dziwią więc zapytania „do czego jest potrzebna książeczka sanepidowska?”, które regularnie pojawiają się na forach i grupach w mediach społecznościowych. A odpowiedź na nie niezmiennie brzmi: do ochrony zdrowia klientów i pracowników. Krótko mówiąc, dokument ten:

• potwierdza brak przeciwwskazań do pracy w warunkach, w których może dojść do przeniesienia chorób zakaźnych (np. przy przygotowywaniu, wydawaniu i dystrybucji posiłków),
• gwarantuje bezpieczeństwo sanitarne klientów i współpracowników.

Więcej szczegółów na temat wymogów sanepidu dla gastronomii znajdziesz w naszym poradniku.

Kto musi posiadać orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych?

Zastanawiasz się, do jakiej pracy potrzebna jest książeczka sanepidowska? Wbrew pozorom, potrzebują jej nie tylko kucharze. Orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych jest obowiązkowe dla stanowisk, gdzie pracownik ma bezpośredni kontakt z jedzeniem. To jedno z obowiązkowych badań do pracy w gastronomii. Spośród osób zatrudnionych w lokalach gastronomicznych książeczkę muszą posiadać na przykład:

• kucharz i pomoc kuchenna,
• kelner i barman,
• barista,
• osoba wydająca posiłki,
• pracownik zmywaka,
• pracownik cateringu,
• osoby pakujące lub transportujące żywność nieopakowaną.

Podobne zasady dotyczą także osób mających kontakt z nieopakowaną żywnością (np. piekarzy, pracowników sklepów spożywczych) czy opiekunów dzieci. 

Podczas planowania listy stanowisk w gastronomii, warto już na starcie określić, które z ról wymagają zaświadczenia. Dopilnowanie aktualności orzeczenia do celów sanitarno-epidemiologicznych jest obowiązkiem pracodawcy – to on kieruje pracownika na badania i ponosi ich koszt.

To ważne!
Przepisy sanitarne wymagają, aby także sezonowi pracownicy gastronomii mieli ważne zaświadczenia medyczne, gwarantujące bezpieczeństwo żywności.  Zatem książeczkę sanepidowską (a właściwie orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych) musi posiadać też obsługa letnich kawiarni czy lodziarni.

Jak wyrobić książeczkę do celów sanitarno-epidemiologicznych w gastronomii?

Jeśli zatrudniasz pracowników mających kontakt z żywnością lub obsługujących gości, musisz zadbać o to, by posiadali aktualne orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych. Poniżej rozpisaliśmy, jak krok po kroku wygląda wyrobienie książeczki sanepidowskiej:

1. Przygotowanie skierowania – jako pracodawca wystawiasz skierowanie na badania sanitarno-epidemiologiczne (lub zamawiasz je w placówce medycyny pracy). Upewnij się, że dokument zawiera dane firmy oraz dane pracownika.
2. Wskazanie miejsca badań – poinformuj pracownika, gdzie ma się udać (do najbliższej Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej lub uprawnionego laboratorium). Wyjaśnij, że to właśnie tam otrzyma zestaw do pobrania próbek.
3. Pobranie próbek – pracownik zbiera trzy próbki kału (jedną każdego dnia) i oznacza je imieniem, nazwiskiem i datą pobrania.
4. Dostarczenie próbek do laboratorium – pracownik oddaje kompletny zestaw w umówionym terminie. Laboratorium analizuje próbki, a czas oczekiwania na wyniki to zazwyczaj 7–10 dni roboczych.
5. Odbiór wyników – po zakończeniu badań pracownik otrzymuje protokół z wynikami. Przekaż mu informację, że bez wyników nie można umówić wizyty lekarskiej.
6. Wizyta u lekarza medycyny pracy (lub POZ) – pracownik umawia się na konsultację, pokazuje wyniki badań i skierowanie. Lekarz przeprowadza wywiad, może ewentualnie zlecić dodatkowe badania (np. RTG płuc) i wypełnia orzeczenie sanitarno-epidemiologiczne.
7. Przekazanie orzeczenia pracodawcy – gotowe orzeczenie pracownik dostarcza do działu kadr, menedżera lokalu lub innej wskazanej przez restauratora osoby. Zachowaj kopię dokumentu w aktach osobowych i zanotuj datę ważności (jeśli lekarz ją określił).
8. Monitorowanie daty ważności – w kalendarzu rejestruj termin kolejnych badań kontrolnych lub wizyt lekarskich. Przypomnij pracownikom o konieczności odnowienia orzeczenia, by nie dopuścić do przerwy w uprawnieniach do pracy.

Jaki jest koszt wyrobienia książeczki sanepidowskiej?

Planując budżet pracowniczy, warto uwzględnić koszt książeczki sanepidowskiej. Za jej wyrobienie w prywatnych laboratoriach i przychodniach medycyny pracy należy zwykle zapłacić od 200 do 500 zł za komplet badań i wizytę lekarską. 

Na koszt wyrobienia orzeczenia wpływa wiele czynników. Nie bez znaczenia jest rodzaj placówki medycznej, a nawet miejscowość, w której pracownik udaje się do lekarza.

Zgodnie z zapisami ustawy, koszty badań sanitarno-epidemiologicznych oraz wydania orzeczenia ponosi najczęściej pracodawca lub zlecający pracę. W praktyce oznacza to, że restaurator, zatrudniając nową osobę na stanowisku wymagającym kontaktu z żywnością, musi pokryć opłatę za badania laboratoryjne i wizytę lekarską.

Zdarza się jednak, że badania wykonywane są na wniosek kandydata (np. by przyspieszyć rekrutację). W takiej sytuacji to on sam pokrywa ich koszt. Warto jednak rozważyć ofertę refundacji – to atrakcyjny benefit, który ułatwia przyciągnięcie kandydatów i zmniejszenie rotacji pracowników w restauracji.

Jakie badania są potrzebne do uzyskania zaświadczenia do celów sanitarno-epidemiologicznych?

Aby otrzymać orzeczenie sanepidowskie, konieczne jest wykonanie kilku kluczowych badań mikrobiologicznych i medycznych, które potwierdzają, że pracownik nie stanowi zagrożenia epidemiologicznego. Oto, jakie badania są konieczne do wyrobienia tzw. książeczki sanepidowskiej:

• Analiza kału (trzy próbki kału pobrane z trzech kolejnych dni; badanie ma na celu wykrycie pałeczek Salmonella i Shigella, które mogą stanowić ryzyko dla klientów restauracji).
• Konsultacja lekarska (lekarz medycyny pracy lub POZ analizuje wyniki, przeprowadza wywiad i ocenia, czy nie ma przeciwwskazań do pracy z żywnością).

Lekarz może zalecić także dodatkowe badania:

• Wymaz z gardła/nosa (w niektórych placówkach, zwłaszcza przy podejrzeniu nosicielstwa paciorkowców lub przy pracy w chłodni, wykonuje się dodatkowy wymaz).
• Badania ogólne krwi i moczu (lekarz może zlecić podstawową morfologię krwi lub badanie moczu, jeśli stan zdrowia pracownika tego wymaga).
• RTG klatki piersiowej (stosowany głównie do wykluczenia gruźlicy u pracowników mających bliski kontakt z żywnością).

Ile czasu ważna jest książeczka sanepidowska?

Okres ważności orzeczenia sanitarno-epidemiologicznego określa lekarz na podstawie stanu zdrowia pracownika i charakteru pracy. Zwykle orzeczenie jest ważne od 1 do 5 lat, choć coraz częściej spotyka się zaświadczenia bezterminowe, o ile nie wystąpią nowe przeciwwskazania zdrowotne.

Z punktu widzenia restauratora lub menadżera lokalu kluczowe jest, na ile została wystawiona książeczka sanepidowska, dlatego:

• sprawdź w orzeczeniu datę ważności i zaznacz ją w firmowym kalendarzu BHP,
• zaplanuj przypomnienie o badaniach kontrolnych na kilka miesięcy przed upływem terminu.

Dzięki temu unikniesz sytuacji, w której pracownik nie będzie mógł legalnie wykonywać obowiązków przy żywności.

Ile się czeka na książeczkę sanepidowską?

Planując proces otwarcia restauracji, warto znać tempo procesu wyrabiania orzeczenia, gdyż każdy dzień opóźnienia w zatrudnieniu personelu to realne straty. Zatem ile trwa wyrobienie książeczki sanepidowskiej? Od momentu dostarczenia próbek do sanepidu do odbioru wyników minie około 7–10 dni roboczych. Do tego trzeba doliczyć wizytę u lekarza medycyny pracy, co może zająć kolejne 2–3 dni, w zależności od dostępności terminów. Sumarycznie proces kompletnego wyrobienia książeczki sanepidowskiej zajmuje zwykle od 10 do 14 dni kalendarzowych.

Koniecznie więc uwzględnij taki dwutygodniowy margines w harmonogramie rekrutacji i szkoleń. Dzięki temu unikniesz sytuacji, w której personel nie będzie mógł podjąć obowiązków na czas.

To ważne!
W wielu miastach badania można zlecić w prywatnych laboratoriach, co skraca czas oczekiwania.

Książeczka sanepidowska a praca w gastronomii – podsumowanie

Poniżej znajdziesz podsumowanie najważniejszych informacji związanych z orzeczeniem sanitarno-epidemiologicznym (dawniej książeczką sanepidowską) w gastronomii. Dzięki temu łatwiej zaplanujesz działania personalne i utrzymasz zgodność z obowiązującymi przepisami.

Kluczowe informacje:

• Książeczka sanepidowska nie obowiązuje już jako odrębny dokument. Zamiast niej każdy zatrudniony w gastronomii powinien mieć aktualne orzeczenie sanitarno-epidemiologiczne wystawione przez lekarza medycyny pracy lub rodzinnego.
• Obowiązek uzyskania orzeczenia dotyczy wszystkich osób pracujących w kuchni, na sali, w cateringu czy przy wydawaniu posiłków, a także pracowników obsługi zmywaka, baristów oraz osób transportujących lub pakujących nieopakowaną żywność.
• Badania wykonywane do wystawienia orzeczenia do celów sanitarno-epidemiologicznych służą wykluczeniu obecności groźnych bakterii i wirusów przenoszonych drogą pokarmową. 
• Podstawowe badania obejmują analizę kału pod kątem nosicielstwa pałeczek Salmonella i Shigella, a w razie potrzeby lekarz może zlecić dodatkowe testy, takie jak RTG klatki piersiowej, morfologia krwi czy badanie moczu.
• Cały proces trwa zazwyczaj od 10 do 14 dni kalendarzowych.
• W większości przypadków obowiązek pokrycia kosztów wyrobienia książeczki sanepidowskiej spoczywa na pracodawcy.
• Wyrobienie orzeczenia lekarskiego do celów sanitarno-epidemiologicznych zależy od wielu czynników, jednak zazwyczaj oscyluje w granicach 200-500 zł.
• Każdorazowo lekarz określa termin ważności orzeczenia.

Wiemy, że jako osoba zarządzająca restauracją masz na głowie mnóstwo spraw – od zatrudniania personelu po kontrolę kosztów. Dlatego koordynację pracy lokalu ułatwi RePOS, czyli nowoczesny system POS stworzony z myślą o gastronomii. Poznaj zalety naszego rozwiązania i dowiedz się, jak możesz zautomatyzować zamówienia, by skupić się na rozwijaniu swojego biznesu!

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Książeczka sanepidowska w gastronomii – ile trwa jej wyrobienie i czy jest niezbędna? appeared first on Restaumatic.

Jakie są obowiązkowe zasady higieny pracowników?

Każdy pracownik musi znać i stosować podstawowe wytyczne dotyczące higieny w gastronomii. Przed rozpoczęciem zmiany należy przebierać się w czystą odzież roboczą w wydzielonej szatni. Niezbędna jest także zmiana obuwia oraz zdjęcie biżuterii. Każdy element „prywatnego” stroju może stanowić źródło zanieczyszczeń, dlatego tak ważne jest wprowadzenie obowiązku noszenia odzieży roboczej.

Kluczowe jest również higieniczne mycie rąk:

• przed przystąpieniem do pracy i po każdej przerwie,
• po kontakcie z surowym mięsem, rybami, warzywami,
• po skorzystaniu z toalety,
• po wyrzuceniu śmieci,
• po kichaniu, odkasływaniu czy dotykaniu przedmiotów, które mogą być zabrudzone (np. telefon, pieniądze).

Zasady higieny osobistej zobowiązują kucharza i pozostałych pracowników do używania jednorazowych ręczników papierowych, odpowiednich środków myjących, a także regularnej wymiany na czyste fartuchów, czepków i innych części garderoby.

Bardzo ważna jest także procedura stosowana w restauracji w razie choroby pracownika. Osoby przeziębione lub mające objawy zakażenia powinny zostać niezwłocznie odsunięte od pracy, aby zapobiec rozprzestrzenianiu patogenów.

Obowiązki pracodawcy

Pracodawca musi zapewnić pracownikom warunki, które ułatwią przestrzeganie higieny pracy w gastronomii. Obowiązek ten wynika wprost z Rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach gastronomicznych i przemysłu garmażeryjnego. 

Dokument wskazuje, że każdy pracownik powinien mieć wydzielone miejsce, w którym może zmienić odzież. W szatni powinna znajdować się dwudzielna szafka na odzież domową i roboczą. Taka organizacja przestrzeni umożliwia higieniczne przygotowanie się do zmiany.

Ponadto toalety dla pracowników powinny być oddzielone od toalet dla klientów. Wejście do sanitariatów powinno prowadzić z korytarza i przechodzić przez tzw. przedsionek. Toalety pracownicze mogą znajdować się w piwnicy, ważne by były oddzielone od reszty lokalu.

Dbanie o te elementy infrastruktury jest konieczne, by personel mógł w pełni stosować się do zasad higieny osobistej i wykonywać swoją pracę w bezpiecznym i komfortowym środowisku.

Dlaczego higiena osobista jest kluczowa w gastronomii?

Bezpieczeństwo żywności w restauracjach zależy w dużej mierze od poziomu higieny pracowników. Nawet pojedyncze zaniedbanie, np. niemyte ręce kucharza czy zabrudzona odzież robocza, może doprowadzić do rozwoju szkodliwych bakterii, a w konsekwencji – do zatrucia pokarmowego gości. 

Dbałość o higienę w gastronomii jest też ważna z kilku innych powodów:

• zachowanie czystości buduje zaufanie klientów, którzy coraz częściej zwracają uwagę na warunki przygotowania posiłków,
• właściwa higiena chroni pracowników przed chorobami zakaźnymi i pomaga utrzymać wysoką wydajność zespołu,
• kontrola sanepidu bazuje na ocenie standardów higieny osobistej pracowników gastronomii, a ewentualne uchybienia mogą skutkować mandatami lub czasowym zamknięciem lokalu.

Dlatego inwestycja w regularne szkolenia i uświadamianie personelu na temat znaczenia higieny osobistej to podstawa bezpiecznie prowadzonej działalności gastronomicznej.

Jakie są najczęstsze błędy w zachowaniu higieny w restauracjach?

W kuchni i na sali restauracyjnej najczęściej popełniane są poniższe błędy higieniczne:

1. Brak zmiany odzieży – personel często wchodzi na zaplecze w prywatnych ubraniach czy butach noszonych na zewnątrz, co wprowadza do kuchni niebezpieczne zanieczyszczenia.
2. Nieregularne mycie rąk – nawet „krótkie wyjście na papierosa” lub wyrzucenie odpadków wymaga ponownego higienicznego umycia rąk przed kontaktem z żywnością.
3. Biżuteria i długie paznokcie – pierścionki, zegarki czy bransoletki gromadzą brud i mikroorganizmy. Podobnie jest z długimi paznokciami, dlatego pracownicy gastronomii powinni mieć je krótko obcięte i nieumalowane.

Eliminacja tych zaniedbań to klucz do utrzymania czystości i bezpieczeństwa. Zadaniem osób, które zarządzają personelem, jest uświadomienie pracowników, że dbałość o higienę w gastronomii to ich bezpośrednia odpowiedzialność. 

Kontrola higieny pracowników przez sanepid – co warto wiedzieć?

Inspekcja sanitarna skupia się na ocenie procedur higieny pracy w gastronomii na każdym etapie: od przyjmowania surowców, przez przygotowanie dań, aż po ich wydanie i dowóz. Kluczowe elementy audytu obejmują także kontrolę higieny personelu. Sprawdzana jest między innymi czystość odzieży roboczej, obecność czepków i rękawiczek, a także aktualność tzw. książeczek sanepidowskich pracowników.

Efektem rzetelnego przygotowania do kontroli jest nie tylko spełnienie wymogów sanepidu, ale przede wszystkim zapewnienie klientom najwyższych standardów bezpieczeństwa i jakości usług gastronomicznych.

Higiena osobista pracowników gastronomii – podsumowanie

Higiena osobista pracowników gastronomii to nie tylko wymóg prawny, ale przede wszystkim inwestycja w zdrowie gości i reputację Twojego lokalu. Systematyczne szkolenia oraz konsekwentne wdrażanie procedur pozwolą utrzymać najwyższe standardy higieny w gastronomii. Pamiętaj, że to właśnie regularne przypominanie o dobrych praktykach oraz kultura odpowiedzialności w zespole sprawiają, że dbałość o higienę staje się naturalnym elementem codziennych działań.

Kluczowe informacje:

• Podstawowe procedury higieniczne obejmują przebieranie się w czystą odzież roboczą, regularne mycie rąk, stosowanie jednorazowych ręczników papierowych oraz zakrywanie włosów i noszenie fartuchów czy rękawiczek.
• Higiena osobista jest kluczowa dla zapobiegania zatruciom pokarmowym, budowania zaufania klientów, ochrony zdrowia personelu i spełnienia wymogów sanepidu.
• Najczęstsze błędy w zakresie higieny to noszenie przez pracowników prywatnej odzieży i butów, nieregularne mycie rąk oraz noszenie biżuterii i długich paznokci.
• Sanepid ma prawo skontrolować poziom zachowania higieny osobistej pracowników gastronomii (weryfikacji podlega m.in. czystość odzieży).
• Regularne szkolenia i jasne instrukcje są niezbędne do utrzymania wysokich standardów higieny pracy w gastronomii.

Pamiętaj, że wdrożenie systemu POS to sposób na szybszą i bardziej uporządkowaną obsługę zamówień, co przekłada się na mniejszy chaos na kuchni i ułatwia przestrzeganie procedur sanitarnych. Porozmawiajmy o naszym systemie!

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Higiena osobista pracowników gastronomii – o czym należy pamiętać? appeared first on Restaumatic.

Czym jest gramatura potraw w gastronomii?

Gramatura potraw pozwala ustalić skład dania lub napoju pod względem zawartości danego składnika. Dzięki umieszczeniu tej jednostki miary w menu klienci mogą ocenić, ile produktu otrzymają za podaną kwotę.

Odpowiednio rozpisana tabela wielkości porcji, która uwzględnia gramaturę dań, przydaje się m.in. do wyliczenia tzw. food cost (czyli kosztu surowców użytych do przygotowania potrawy), a także do ustalenia optymalnych cen sprzedaży dań (oraz napojów). 

Określenie gramatury potraw to jeden z kluczowych elementów sprawnego zarządzania lokalem. 

Tabela wielkości porcji

Ustalając tabelę wielkości porcji, musimy wziąć pod uwagę: marżę dla jednego dania, wielkość jednostkową porcji, a także dodatki (serwowane do wybranego posiłku np. sos). Uwzględnijmy w niej też w popyt na wybrane potrawy. 

W tym procesie przyda się nam znajomość zasad tabeli bostońskiej¹, czyli podziału dań na cztery różne kategorie pod względem: 

• marży,
• liczby sprzedanych sztuk w określonym czasie.

Dzięki takiej segmentacji możemy określić wielkość porcji serwowanych potraw. Wyróżnia się cztery typy dań:

1. Dania typu „pies” – nie są zbyt popularne wśród gości i generują niską marżę. W przypadku tego typu dań możemy pomyśleć nad zmianą, która sprawi, że będą one chętniej wybierane przez klientów. Być może dobrym rozwiązaniem okaże się zmiana ich receptury albo obniżenie ceny.
2. Dania typu „dziecko” – to potrawy, które mogą przynosić wysokie zyski, mimo że nie są zbytnio popularne wśród gości. Jeśli chcemy, aby klienci częściej sięgali po ten typ dań, to możemy zacząć je bardziej promować (np. w mediach społecznościowych lokalu lub na jego stronie WWW).
3. Dania typu „dojna krowa” – ten rodzaj potraw przynosi duże zyski i dobrze się sprzedaje. W tym przypadku zadbajmy o to, aby dania nie straciły na jakości oraz utrzymały swoją wysoką pozycję w menu.
4. Dania typu „gwiazda” – są chętnie wybierane przez gości, ale generują niską marżę. Co możemy zrobić, aby ją podnieść? Spróbujmy udoskonalić recepturę dań i w następstwie podnieśmy ich cenę.

Tabela wielkości porcji powinna zawierać istotne informacje dotyczące gramatury wszystkich produktów, które znajdują się w menu (i na talerzu klienta). Pamiętajmy, aby ustalać inną wagę dań z dużą marżą i o wysokiej popularności, a inną dla potraw, które nie cieszą się dużym uznaniem wśród klientów.

Gramatura dania jako obowiązek prawny

Według polskiego prawa podanie gramatury dań w restauracji jest obowiązkiem lokalu gastronomicznego. Zasadę tę regulują zapisy Ustawy z dnia 9 maja 2014 roku o informowaniu o cenach towarów i usług. W art. 4. Ust. 1 tego aktu można przeczytać, że „w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen”. 

Każdy klient restauracji powinien znaleźć w menu informacje, pozwalające określić mu koszt zakupu konkretnej ilości danej potrawy. Ten wymóg zawiera także ust. 2 Rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 9 grudnia  2015 roku w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług.

Mimo zapisów wspomnianych dwóch aktów prawnych niektórzy restauratorzy mają wątpliwości, jeśli chodzi o informowanie swoich klientów o gramaturze dań w menu. Jednak dla polskich organów kontrolnych związana z tym wykładnia prawa jest jasna – każdy restaurator ma obowiązek informowania o gramaturze serwowanych potraw.

Jak ustalić gramaturę dania w różnych typach lokali? 

Gramatura dań w menu restauracji jest w dużej uzależniona od tego, jaki rodzaj lokalu gastronomicznego prowadzimy. W lokalach takich jak np. osiedlowe bistro porcja makaronu z sosem grzybowym będzie miała większą gramaturę niż w restauracji fine dining. Klienci baru raczej nie są nastawieni na degustację – w przeciwieństwie do gości lokalu luksusowego. Porcje nie powinny więc być zbyt małe. Konsumenci chcą najeść się dobrze i do syta. 

Lokale fine dining zazwyczaj proponują małe porcje potraw. W takich restauracjach dużą uwagę przywiązuje się do wyjątkowo estetycznego (eleganckiego) wyglądu dania i niezwykle starannego doboru jego składników. Wielkość porcji nie jest najważniejsza – duże znaczenie ma za to wykwintny smak oraz najwyższa jakość produktów. Goście liczą przede wszystkim na pyszną i wytworną degustację.

Z kolei w lokalach, w których dania sprzedawane są na wagę, to klient określa, jaka porcja jedzenia znajdzie się na jego talerzu. 

Konsekwencje braku informacji o gramaturze dań

Organem państwowym, który kontroluje między innymi przestrzeganie obowiązku informowania o gramaturze potraw w gastronomii, jest Inspekcja Handlowa. Jej wojewódzkie inspektoraty mają kompetencje do nakładania kar pieniężnych w wysokości do 20 tys. zł za niestosowanie się do wspomnianego przepisu. 

Warto zaznaczyć, że według Ustawy z dnia 9 maja 2014 roku o informowaniu o cenach towarów i usług, kary te są obowiązkiem, nie zaś uprawnieniem organu. Oznacza to, że wykrycie nieprzestrzegania obowiązku informowania klientów danego lokalu gastronomicznego o gramaturze dań powinno skutkować jego automatycznym ukaraniem. 

Istotnym dla restauratorów przepisem jest konieczność poinformowania przez Inspekcję Handlową o zamierzeniu planowanej w lokalu kontroli. Wszczyna się ją nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia lokalu przez organ kontrolny. Warto pamiętać również, że od decyzji Inspekcji Handlowej o nałożeniu kary można odwołać się do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Od czego zależy wysokość kary?

Kara nałożona przez Inspekcję Handlową za nieprzestrzeganie przepisów o konieczności informowania o gramaturze potraw może wynosić do 20 tysięcy złotych. Wpływ na jej konkretną wysokość mają trzy podstawowe czynniki:

• wielkość obrotów restauracji – duży lokal o wysokich dochodach dostanie najprawdopodobniej wyższą karę niż mała restauracja z niewielką liczbą klientów. 
• poziom naruszenia przepisów – może to dotyczyć np. tego, czy złamano zapis odnośnie do wszystkich oferowanych posiłków, czy tylko do niektórych. 
• dotychczasowa działalność restauratora – jeśli już w przeszłości łamał przepisy związane ze swoim biznesem, to istnieje większe prawdopodobieństwo wyższej kary.

Gramatura w karcie menu – podsumowanie

Zapisy polskiego prawa mówią jasno: każda restauracja ma obowiązek informowania gości o gramaturze serwowanych przez siebie posiłków. Przepis ten ma na celu pomóc klientom w porównaniu cen i oszacowaniu konkretnej kwoty produktu w przeliczeniu na daną ilość wyrażoną w gramach. Wykonywanie tego obowiązku może zostać poddane kontroli Inspekcji Handlowej, która w razie jego nieprzestrzegania zobowiązana jest wymierzyć karę w wysokości do 20 tys. zł.

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

^{_{1. https://pep.pl/poradnik/macierz-bcg/}}

The post Tabela wielkości porcji – jak ustalić gramaturę potraw w gastronomii? appeared first on Restaumatic.

Przepisy dotyczące badań sanitarno-epidemiologicznych w gastronomii

Praca w gastronomii wiąże się z dużą odpowiedzialnością, szczególnie jeśli chodzi o zdrowie i bezpieczeństwo klientów. Ze względu na bezpośredni kontakt z żywnością wszyscy pracownicy gastronomii muszą posiadać aktualne orzeczenie lekarskie, które dopuszcza ich do pracy w tym zawodzie. Obowiązek ten wynika z:

• art. 229 § 4 Kodeksu pracy, który mówi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy osoby bez aktualnych badań lekarskich,
• przepisów sanitarno-epidemiologicznych, które wymagają posiadania orzeczenia do celów sanitarno-epidemiologicznych dla osób pracujących z żywnością (więcej informacji na Biznes.gov.pl),
• rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów BHP (Dz.U. 1997 nr 129 poz. 844), które jasno określają obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpiecznych warunków pracy.

To ważne!
Nieprzestrzeganie tych przepisów naraża właścicieli lokali na poważne konsekwencje, takie jak kary finansowe, odpowiedzialność administracyjną, a w skrajnych przypadkach na zamknięcie lokalu przez sanepid lub odpowiedzialność karną w przypadku wystąpienia zatrucia pokarmowego. 

Za dopilnowanie aktualności badań odpowiadają pracodawcy. Dlatego ważne jest, żebyś zadbał o ten aspekt już na etapie otwarcia restauracji, gdy kompletujesz zespół i wdrażasz procedury sanitarne. Zaniedbanie tych obowiązków może skutkować poważnymi konsekwencjami – od kar pieniężnych po decyzję sanepidu o zamknięciu lokalu. Warto więc znać przepisy i zadbać o ich przestrzeganie już od pierwszego dnia działalności.

Jakie badania są wymagane dla pracowników restauracji?

Zastanawiasz się, jakie badania do pracy w gastronomii są obowiązkowe? Wymagane dokumenty mogą się różnić w zależności od zakresu obowiązków. Dlatego podczas zatrudnienia nowej osoby pracodawca powinien sprawdzić, jakie badania są potrzebne do pracy w gastronomii na danym stanowisku. Aktualność badań pracowników jest sprawdzana podczas kontroli sanepidu w restauracji, dlatego to ważne, by dokumentacja była kompletna i aktualna. Zobacz, jakie badania powinni wykonać pracownicy Twojej restauracji.

Badania sanitarno-epidemiologiczne

Każda osoba mająca kontakt z żywnością musi posiadać aktualne orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych, czyli tzw. książeczkę sanepidowską. Dokument ten jest konieczny niezależnie od zajmowanego w lokalu stanowiska. Orzeczenie muszą posiadać zarówno osoby przygotowujące potrawy w kuchni, jak i obsługujące klientów czy zajmujące się sprzątaniem.

Celem tych badań do pracy w restauracji jest wykluczenie nosicielstwa chorób zakaźnych, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia klientów – mowa tu m.in. o bakteriach takich jak Salmonella czy Shigella. Badanie polega zazwyczaj na analizie próbki kału, a następnie uzyskaniu orzeczenia lekarskiego, potwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy przy żywności.

Badania wstępne

Podczas planowania listy stanowisk w gastronomii jako pracodawca musisz pamiętać o skierowaniu kandydata do pracy na badania wstępne w związku z:

• zatrudnieniem osoby do pracy,
• zmianą stanowiska pracy młodocianego pracownika,
• zmianą stanowiska zajmowanego przez pracownika, jeśli na nowym występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe warunki pracy.

Badanie wstępne można wykonać w placówce służby medycyny pracy. Pracownik ma obowiązek wykonać badania, jeśli otrzyma skierowanie od pracodawcy. 

Badania okresowe i kontrolne – jak często należy je przeprowadzać w gastronomii?

Po wykonaniu badań wstępnych, pracownicy gastronomii zobowiązani są do wykonywania badań okresowych. Częstotliwość takich kontroli zdrowotnych ustala lekarz medycyny pracy i zależy ona od warunków pracy oraz stanu zdrowia danej osoby.

Dodatkowo obowiązek badań dotyczy również osób, które były narażone na działanie substancji rakotwórczych, szkodliwych czynników chemicznych lub pyłów zwłókniających. 

Z kolei badania kontrolne są wymagane, gdy pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż 30 dni. Ich celem jest potwierdzenie, że pracownik może bezpiecznie wrócić do wykonywania swoich obowiązków.

Pracodawca powinien pamiętać, że badania okresowe i kontrolne w gastronomii to nie tylko formalność, ale przede wszystkim też realne zabezpieczenie przed zagrożeniami sanitarnymi w lokalu.

Porozmawiajmy o systemie POS dla Twojej restauracji!
+48 732-081-111

Kary za brak aktualnych badań do pracy w gastronomii

W razie kontroli sanepidu brak aktualnych badań do pracy w gastronomii może skutkować grzywną, a w skrajnych przypadkach nawet decyzją o zamknięciu lokalu.

Nieaktualne badania do pracy w gastronomii są naruszeniem przepisów prawa pracy i zasad BHP. Pracodawca, który zatrudnia osobę bez ważnych badań, naraża się na odpowiedzialność nie tylko administracyjną, ale także karną, jeśli dojdzie do zatrucia pokarmowego. Zatem, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji, warto zadbać o regularne badania całego zespołu oraz przestrzegać najważniejszych zasad BHP w gastronomii.

Jakie badania do gastronomii powinni posiadać pracownicy – podsumowanie

Zadbaj o to, by każdy pracownik posiadał aktualne badania do pracy w gastronomii. Obowiązujące regulacje są jasno określone i dotyczą zarówno badań wstępnych, jak i okresowych oraz kontrolnych.

Przejrzyj poniższe punkty – to esencja wiedzy, która pomoże Ci prowadzić restaurację zgodnie z przepisami i uniknąć problemów podczas kontroli.

Kluczowe informacje:

• Każda osoba pracująca z żywnością musi mieć aktualne badania do pracy w gastronomii – bez względu na stanowisko (kuchnia, obsługa, sprzątanie).
• Obowiązek badań do gastronomii wynika z art. 229 § 4 Kodeksu pracy, przepisów sanitarno-epidemiologicznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów BHP.
• Badania sanitarno-epidemiologiczne obejmują m.in. badanie kału pod kątem nosicielstwa chorób zakaźnych, takich jak np. Salmonella i Shigella.
• Badania wstępne są obowiązkowe przed rozpoczęciem pracy – pracodawca musi wystawić skierowanie na badania do placówki medycyny pracy.
• Badania okresowe w gastronomii wykonuje się zgodnie z terminem ustalonym przez lekarza medycyny pracy. Termin ważności badań jest zależny od stanowiska i warunków pracy.
• Badania kontrolne są wymagane po nieobecności w pracy trwającej ponad 30 dni, która była spowodowana chorobą.
• Brak aktualnych badań to poważne ryzyko – podczas kontroli sanepidu może skutkować karą finansową dla pracodawcy lub zamknięciem lokalu.
• Odpowiedzialność za aktualność dokumentacji pracowników ponosi pracodawca.

Niestety nie możemy zdjąć z Ciebie obowiązku monitorowania ważności badań Twoich pracowników, ale możemy pomóc Ci w wielu innych aspektach zarządzania restauracją. Dzięki naszemu systemowi RePOS oraz skutecznym działaniom marketingowym dla restauracji możesz skupić się na ciągłym rozwoju swojego biznesu. Chcesz usprawnić zarządzanie restauracją i zwiększyć jej widoczność w internecie? Skontaktuj się z nami! Restaumatic to partner, który pomoże Ci zoptymalizować działalność Twojego lokalu.

Numer telefonu: +48 732-081-111
E-mail: contact@restaumatic.com
Facebook: https://www.facebook.com/Restaumatic

The post Jakie badania są obowiązkowe do pracy w gastronomii? appeared first on Restaumatic.